با فرار محمدرضا پهلوي از ايران و پيروزي انقلاب اسلامي، وي به عنوان يك مزاحم براي اكثر كشورها تلقي مي‏شد چرا كه ورود شاه به هر كشور، منافع داخلي و خارجي آن كشور را در معرض خطر قرار مي‏داد. از سوي ديگر آمريكا كه هنوز به داشتن روابط با ايران بعد از پيروزي انقلاب اسلامي اميدوار بود، نمي‏خواست با پذيرش شاه، به اعتبار و جايگاه خود لطمه بزند. با اين حال، در اواخر مهرماه 1358 كه سفر محمدرضا به آمريكا اعلام شد و مسأله مداواي پزشكي و نياز به استراحت عنوان گرديد، جيمي كارتر رييس جمهور وقت آمريكا با فرستادن يك پروانه اقامت در آمريكا براي وي و همراهانش تلاش نمود حضور شاه در اين كشور را به مشكلات جسمي و بيماري وي ارتباط دهد نه مسائل سياسي. اين عمل در موقعيتي صورت گرفت كه مسؤولان نظام اسلامي، براي محاكمه شاه، تقاضاي استرداد وي را از دولت‏ها داشتند. حضور شاه در آمريكا يكي از دلايل به وقوع پيوستن اشغال لانه جاسوسي آمريكا در تهران توسط دانشجويان پيرو خط امام در 13 آبان آن سال به شمار مي‏رود.