كار بررسي لايحه برنامه سوم توسعه كه در مجلس شوراي اسلامي مطرح شده بود پس از بحث مخالفين و موافقين و توضيحات مُخبر كميسيون اصل رسيدگي به لايحه مذكور و همچنين توضيحات رييس سازمان برنامه و بودجه نسبت به كليات آن، به مورد راي‏گيري گذاشته شد و با اكثريت قاطع نمايندگان، در بيستم آبان 1378به تصويب رسيد. موافقان لايحه برنامه سوم توسعه، لحاظ شدن سياست‏هاي رهبري در تمام زمينه‏ها، اصلاح ساختار اداري كشور، ادامه برنامه‏هاي حمايتي و رسيدگي به اقشار كم درآمد و آسيب‏پذير جامعه، روان سازي قوانين بازرگاني براي جهش صادرات، حذف انحصارات در بخش خدمات و توليدات و اصلاح نظام ارزي را از جمله نقاط قوت برنامه ذكر كردند. همچنين مخالفان لايحه برنامه سوم توسعه، افزايش قيمت فرآورده‏هاي انرژي و اثرات تورّمي آن در جامعه، ابهام در مسأله خصوصي سازي، مشخص نبودن مكانيزم ايجاد اشتغال، مشخص نشدن راهكار اصلاح ساختار اداري، عدم توجه لازم به مشكلات جوانان، تورم‏زا بودن و بي‏توجّهي به طرح‏هاي جديد و كاهش خريد مردم را از نقاط ضعف برنامه معرفي كردند.