استاد رضا روزبه در سال 1300 شمسي در زنجان به دنيا آمد و تحت تعليمات عاليه پدر وعمو كه هر دو عالم و زاهد بودند قرار گرفت. با پايان تحصيلات دبيرستاني به كار تعليم و تربيت در دبستان پرداخت و استعداد عالي و روش كار بي‏نظيرش، او را در اين امر بسيار موفق ساخت. استاد روزبه سپس وارد دانشگاه شد و پس از اخذ ليسانس در رشته فيزيك، اين درس را ادامه داد تا به عنوان محقق اين رشته شناخته شد. با وجود پيشنهادات مكرر براي احراز كرسي تدريس دانشگاه و نيز عضويت در مجامع تحقيقي غرب به همراه مزاياي كلان مادي، وي پايه‏گذاري دبيرستان علوي تهران و تدريس در آن را ترجيح داد و تمام عمرش را صرف انسان‏سازي كرد. استاد روزبه در كنار تحقيقات گسترده در زمينه فيزيك، بر معارف اسلامي و فقه و اصول تسلط كافي داشت. وي مكاسب و رسائل (از دروس حوزوي) را به خوبي مي‏دانست و با ادبيات عرب و زبان فرانسه كاملاً آشنا بود. او نمونه تهذيب و اخلاق اسلامي و پايه‏گذار اولين مسابقات قرائت قرآن به شمار مي‏رود. علاوه بر پاكي و صفا و زهد بي‏رياي او، وي داراي تاليفات متعددي بود و حتي در آخرين شب حيات خود، به تجديد نظر در اين تاليفات اشتغال داشت كه خداشناسي و عربي آسان و رسايل بسياري در علوم و فقه از آن جمله‏اند. اين استاد اخلاق سرانجام در بيست و يكم آبان 1352 ش در 52 سالگي به بيماري سرطان درگذشت و در قم به خاك سپرده شد.