احمد بن عبداللَّه بن احمد بن اسحاق معروف به ابونعيم اصفهاني از محدثيني به شمار مي‏آيد كه فقه و تصوف را با حديث توأم ساخت. برخي او را اهل تسنن دانسته‏اند. اما به نظر شيخ بهايي و ميرمحمدحسين خاتون آبادي، نه تنها او شيعي مذهب بلكه از خُلّصين شيعه بود و از شدت تقيه، تشيع خود را از مخالفين شيعه كتمان نموده است. شاهد اين مطلب تأليفات او مي‏باشد. "تاريخ اصفهان" و "دلائل النبوة" ازجمله آثار اوست.