شاه طهماسب صفوي از يازده سالگي به پادشاهي ايران رسيده بود. او پس از تحمل چند سال بيماري و بعد از 54 سال سلطنت در 65 سالگي وفات يافت. شاه طهماسب، اگر چه از جهت كفايت و مملكت داري و فتوحات، قابل قياس با شاه اسماعيل و يا شاه عباس، نيست ليكن به هر حال در عصر او از خاك ايران چيزي كاسته نشده و از تعرضات دشمنان خارجي جلوگيري كرده است. شاه طهماسب در ابتداي سلطنت خود به عيش و عشرت مي‏پرداخت ولي در اواسط عمر از عياشي و لهو و لعب توبه كرد و به عبادت مشغول گشت و فرمان‏هايي مبني بر حفظ شعائر اسلام صادر نمود.