ابوالحسن، علي بن ابي الكرم محمد بن عبدالكريم بن عبداللَّه شيباني، معروف به ابن اثير جزري از مورخان نيمه‏ي دوم قرن ششم و اوايل قرن هفتم هجري است. او در حفظ حديث و مبادي و متعلقات آن، پيشواي محدّثين به شمار مي‏رود و در تاريخ، انساب، سيره و وقايع و جنگ‏هاي عرب، متبحربود. شهرت ابن اثير به دليل دو كتاب بزرگ او به نام "الكامل في التاريخ" و "اُسْدُالغابَه في معرفة الصحابه" است. از كتب ديگر وي مي‏توان "اللُّباب في تهذيب الانساب" و "الباهر" را نام برد. الباهر درباره‏ي خاندان زنگيان موصل نوشته شده است.