سيدمحمد باقر بن محمد تقي شفتي مشهور به "حجةالاسلام"، رشتي الاصل و از بزرگان علماي اماميه، فقيه، اصولي، اديب، نحوي، رجالي و رياضي‏دان بوده است. او هم‏چنين در درايه، هيئت و علوم ادبي و فنون عربي از مشاهير روزگار و در مراحل اخلاقي بي‏هماورد بوده است. او به حال فقرا و طلاب علوم ديني كمك بسيار مي‏نمود و در عبادت و مناجات و سخاوت و نيز اجراي حدود الهي بسيار كوشا بود. حجت السلام شفتي از محضر درس حضرات آيات بهبهاني، سيد مهدي بحرالعلوم، شيخ جعفر كاشف الغطاء، ملامهدي نراقي و ميرزاي قمي استفاده برد و داراي تاليفات بسياري است. آداب نماز شب، الاجازات، اصحاب الاجماع و... از آن جمله‏اند. همچنين رساله‏هاي فراواني را در تحقيق حال هر يك از رجال حديث امامي، به رشته‏ي تحرير درآورده است. سرانجام اين عالم سترگ در 85 سالگي در اصفهان وفات يافت و در مسجدي كه خود بنا نهاده بود و به مسجد سيد معروف شد، دفن گرديد.