محمد بن عبدالرحمن خراساني ملقب به تاج الدين، از فضلاي اهل حديث و لغت و از ادبا و فقهاي شافعيه و بزرگان صوفيه بوده است. وي در سن شصت و دو سالگي در دمشق وفات يافت و در دامنه‏ي كوه قاسيون مدفون شد. تاج الدين، شرح مفصّلي بر كتاب 5 جلدي مقامات حريري نوشته است كه از ارزنده‏ترين آثار اين اديب فقيه محسوب مي‏شود.