رضاقلي خان پسر محمد هادي نور تهران از ادبا و مورخين و شعراي نامي اواخر قرن سيزدهم هجري مي‏باشد. وي از ابتداي جواني طبعي موزون داشت و بعدها به "هدايت" تخلُّص كرد. وي از طرف فتحعلي شاه قاجار به خان و اميرالشعراء ملقب شد و در زمان ناصرالدين شاه به سفارت خوارزم تعيين گرديد. وي سپس به رياست مدرسه‏ي دارالفنون رسيد و به تحقيق و تاليف مشغول گشت. اَجمَل التواريخ، روضةُ الصَّفاي ناصري، و رِياضُ العارفين از جمله تاليفات اوست.