آيت‏اللَّه حاج شيخ غلامحسين جعفري همداني از علماي شهير تهران، در سال 1285 ش (1324 ق) در يكي از روستاهاي توابع همدان به دنيا آمد. در سيزده سالگي براي يادگيري علوم ديني به همدان و پس از پنج سال به قم كوچيد و در 21 سالگي براي تكميل تحصيلات خود عازم نجف شد. آيت‏اللَّه جعفري در نجف در محضر آيات عظام: سيدابوالحسن اصفهاني، ميرزاي ناييني، آقا ضياءالدين عراقي، شيخ محمدحسين اصفهاني و ميرزا ابوالحسن مشكيني زانوي ادب زد و از سرچشمه علم آنان، توشه‏ها برگرفت. وي همزمان به فراگيري فلسفه و حكمت پرداخت و بعدها به تدريس همت گماشت. آيت اللَّه جعفري همداني، در سال 1328 ش پس از اقامتي 22 ساله در نجف، به تهران آمد و به امامت جماعت، تدريس، وعظ و ارشاد مردم و دستگيري از نيازمندان مشغول شد. اين عالم مجاهد، در پيشبرد نهضت اسلامي، شركتي فعال داشت و بارها به دليل سخنراني‏هاي ضد طاغوت، رنج زندان و تبعيد را به جان خريد و از مبارزات خويش دمي نياسود. آيت‏اللَّه جعفري علاوه بر داشتن اجازه اجتهاد ازاستادانش نظير سيدابوالحسن اصفهاني، ميرزاي ناييني و آقاضياءالدين عراقي، تقريرات دروس آن بزرگواران را نيز به نگارش درآورده است كه به يادگار مانده‏اند. سرانجام آن خدمتگذار راستين دين، پس از پشت سرگذاشتن يك بيماري طولاني در 27 آبان 1374 ش برابر با 23 جمادي الثاني 1416 ق در حدود 90 سالگي دار فاني را وداع گفت و پس از تشييعي با شكوه، در قبرستان شيخان قم، به خاك سپرده شد.