غلامحسين درويش معروف به درويش‏خان، در سال 1251 ش در تهران به دنيا آمد. وي در يازده‏سالگي به دسته موزيك مدرسه دارالفنون وارد شد و جزء نوازندگان دسته مخصوص گرديد. درويش‏خان چند مسافرت به انگلستان و روسيه براي پر كردن صفحه گرامافون انجام داد. او داراي طبعي لطيف و ذوقي سرشار بود. درويش، به سبب آشنايي با موزيك نظامي، در نوازندگي، تكنيكي خاص و بديع داشت و با ابتكارات خود، موسيقي ايراني را تا حدي از حالت يكنواختي خارج ساخت. او همچنين تصنيف‏ها و كنسرت‏هايي نيز براي كمك به مستمندان و آسيب‏ديدگان ترتيب مي‏داد. درويش خان در موسيقي سنتي ايران تحولي ايجاد نمود. ضمن اينكه پيش درآمد را از نوآوري‏هاي وي در موسيقي مي‏دانند. درويش خان سرانجام در 2 آذر سال 1305ش در حالي كه عازم منزلش بود، بر اثر تصادف با اتومبيل در 54 سالگي درگذشت و در تهران مدفون گرديد.