در زماني كه سالياني از تبعيد حضرت امام خميني(ره) به نجف اشرف مي‏گذشت و اختناق حاكم بر كشور اجازه فعاليتي عليه رژيم پهلوي را به كسي نمي‏داد، آيت‏اللَّه دكتر محمد مفتح از روحانيان شاخص و مبارز پيرو امام، علاوه بر فعاليت‏هاي پراكنده در مجامع مذهبي و علمي، امامت مسجد جاويد تهران را برعهده گرفت. وي اين مكان را به صورت محلي براي تجمع و تشكُّل نيروهاي مسلمان و مبارز تبديل كرد و آن را به سنگري ديگر در راه دفاع از ارزش‏هاي اسلامي و انقلابي قرار داد. دراين زمان، شهيد مفتح يك هسته مقاومت را متشكل نمود و مبارزان سرشناسي از قبيل آيت‏اللَّه شهيد مرتضي مطهري و دكتر باهنر و... را براي سخنراني به مسجد جاويد دعوت مي‏كرد. در اين مسجد، جوانان مذهبي و نسل تحصيلكرده دانشگاهي، علاوه بر استفاده از محضر سخنرانان، از كتابخانه مجهز و پر بار آن و نيز كلاس‏هاي گوناگون كه در رشته‏هاي تفسير قرآن، نهج البلاغه، اصول عقايد، اقتصاد اسلامي، تاريخ اديان و جامعه‏شناسي و... بهره مي‏بردند. حضور شورانگيز و پرنشاط نسل جوان، سخنراني‏هاي روشنگرانه انقلابيون، فعاليت‏هاي وسيع ضد رژيم و انتشار اعلاميه‏هاي گوناگون از اين مكان، بر رژيم طاغوت گران آمد و باعث شد تا سرانجام در سوم آذر 1353 ش، پس از سخنراني آيت‏اللَّه خامنه‏اي در آن، مسجد جاويد با هجوم مزدوران ساواك تعطيل گردد و امام جماعت آن، آيت‏اللَّه شهيد مفتح، دستگير و زنداني شود.