در جهان امروز، بخش حمل و نقل از جمله بخش‏هاي زيربنايي اقتصاد هر جامعه است كه علاوه بر تحت تأثير قراردادن فرايند توسعه اقتصادي، خود نيز در جريان توسعه دچار تغيير و تحول مي‏شود. حمل و نقل، با ايفاي نقش رابط ميان بازار توليد و بازار مصرف، به مثابه پايه‏هاي پلي است كه بخش‏هاي مختلف جوامع با عبور از روي آن، به سمت توسعه پايدار حركت مي‏كنند. صنعت نوپاي حمل و نقل در جمهوري اسلامي ايران، دوراني پرفراز و نشيب را پشت سرگذاشته كه ويژگي اصلي آن تلاش براي دستيابي به جايگاهي والاتر و فردايي بهتر است. در تاريخ تحولات اين صنعت در كشورمان، روزها و ايام سرنوشت‏سازي بوده‏اند كه نقش تعيين‏كننده‏اي در شكل‏گيري و انسجام شبكه حمل و نقل كشور داشته‏اند. 26 آذر سال 1362 يادآور چنين ايامي است كه در آن حضرت امام خميني(ره) فرماني در زمينه اعزام كاميون‏ها به بنادر جنوبي براي تخليه كالاهاي وارداتي و مايحتاج مردم صادر كردند. در پي اين فرمان كاميون‏داران سراسر كشور، آمادگي خود را براي تخليه بنادر و حمل و نقل مواد ضروري مورد نياز مردم اعلام كردند. 14 سال پس از زمان صدور فرمان امام راحل(ره)، در سال 1376 به پيشنهاد وزارت راه و ترابري و براي آگاه‏سازي هر چه بيشتر جامعه با نقش و جايگاه بخش حمل و نقل، روز 26 آذر ماه از سوي شوراي فرهنگ عمومي به عنوان روز حمل و نقل شناخته شد. روز حمل و نقل، روز قدرداني از خدمات ارزشمند رانندگان و ساير دست‏اندركاران و شاغلان بخش حمل و نقل كشور و فرصتي مناسب براي بازنگري نيازها و مشكلات اين بخش است.