آيت‏اللَّه سيد صدرالدين صدر عاملي فرزند سيداسماعيل در سال 1260 ش (1299 ق) در خانواده‏اي اصيل و مشهور به فضل، ادب و تقوا در كاظمين به دنيا آمد و بعد از عزيمت به كربلا، دروس مقدمات و سطح را فراگرفت. آيت‏اللَّه صدر در نوزده سالگي راهي نجف اشرف گرديد و از محضر آيات عظام: آخوند خراساني، سيد محمد كاظم يزدي و ميرزاحسين ناييني بهره‏مند شد تا به اخذ اجازات اجتهاد از آن بزرگواران نائل شد. آيت‏اللَّه صدر در سال 1299 ش به ايران سفر نمود و حدود شش سال در مجاورت حرم مطهر حضرت رضا(ع) به تدريس و ارشاد پرداخت. ايشان بعد از يك سفر به عراق دوباره به مشهد برگشته و به تدريس و اقامه نماز در مسجد گوهرشاد پرداخت. آيت‏اللَّه صدر در نهايت با پيشنهاد آيت‏اللَّه حاج شيخ عبدالكريم حائري يزدي مؤسس حوزه علميه قم، به شهر قم آمد و به عنوان جانشين مؤسس حوزه علميه قم به فعاليت پرداخت. آيت‏اللَّه صدر پس از فوت حاج شيخ‏عبدالكريم، به ياري آيت‏اللَّه سيدمحمدتقي خوانساري و آيت‏اللَّه سيدمحمد حجت كوه كمره‏اي، سرپرستي آن حوزه شريف را به عهده گرفت و تا زمان ورود آيت‏اللَّه العظمي بروجردي به قم در سال 1323، به مدت هشت سال به حفظ و توسعه اين حوزه پرداختند. ايشان در حوزه علميه قم، خدمات علمي، مذهبي، اجتماعي و درماني و بهداشتي شايان توجهي از خود به يادگار گذاشت. همچنين محفل درسي آيت‏اللَّه صدر به عنوان يكي از مراجع و مدرسان بزرگ حوزه علميه قم پذيراي صدها فاضل فرهيخته بود و عالمان متعددي در آن پرورش يافتند كه برخي از آنان شامل حضرات آيات: سيد محمد باقر سلطاني طباطبايي، سيد موسي شبيري زنجاني، علي مشكيني، محمد صدوقي، امام موسي صدر و سيد رضا صدر و... مي‏باشد. هم‏چنين اصول دين، حاشيه بر كفايةُ الاصول و خُلاصةُ الفُصول از جمله تأليفات اين مرجع بزرگ ديني است. آيت‏اللَّه سيد صدرالدين صدر، پدر بزرگوار امام موسي صدر، رهبر مفقود شيعيان لبنان نيز مي‏باشد. سرانجام اين عالم رباني در نوزدهم ربيع‏الاول 1373 ق در 74 سالگي بدرود حيات گفت و در مسجد بالاسرِ روضه منوره حضرت معصومه(س) در كنار آيت‏اللَّه حائري يزدي، به خاك سپرده شد.