استاد محمد امامي قاضي كه بعدها به محمد قاضي تخفيف شهرت داد، در مردادماه 1292ش در مهاباد به دنيا آمد. وي پس از اخذ ليسانس به كارهاي متنوع اداري و دولتي روي آورد و به دليل تسلط به زبان فرانسه، به ترجمه آثار برجسته ادبي و تاريخي جهان پرداخت كه بي‏شك آشنايي نسل كنوني با حجم عظيمي از رمان‏هاي مشهور غرب، مرهون تلاش و ذوق‏ورزي‏هاي محمد قاضي است. نثر ترجمه‏هاي او چنان شيوا و رسا و بدون تعقيد و گره است كه آثارش را به واقع سرمشقي براي ديگر مترجمان ساخته است. قاضي به جز ترجمه آثاري از قبيل: دُن كيشوت، سپيد دندان، جزيره پنگوئن‏ها، تاريك‏ترين زندان و مهاتما گاندي و... كه جزو برترين آثار ادبي جهان محسوب مي‏شوند، چند داستان و نيز كتابي درباره سرگذشتِ ترجمه‏هايش و كتابي با عنوان خاطرات يك مترجم دارد كه در آن با بياني بسيار جذاب از دوران كودكي و زندگي خود سخن گفته است. محمد قاضي گرچه بيش از سي سال از آخر عمر خود را تنها با عينك مي‏ديد و با سمعك مي‏شنيد و با صوتك سخن مي‏گفت، اما تا واپسين روزهاي عمر، از كار و خلاقيت باز نايستاد و بر گنجينه نفيس آفرينش‏هاي ادبي خويش گوهري ديگر مي‏افزود. اين استاد مترجم، سرانجام پس از تحمل سال‏ها بيماري، در 24 دي ماه 1376 ش در 84 سالگي دارفاني را وداع گفت و پيكرش بنا بر وصيت او در زادگاهش مدفون گرديد.