آيت‏اللَّه ملاعبداللَّه مدرس گُرجي در سال 1274 ش در كردستان به دنيا آمد. پس از اتمام مقدمات در زادگاه خود از محضر ملاعبدالعظيم مجتهد و چند تن از علماي كردستان استفاده كرد و اجازه اجتهاد گرفت. او تا پايان عمر مرتباً به تدريس و تحشيه، تأليف، مطالعه و يادداشت نكات علمي و ادبي و نيز ارشاد و امامت مردم سنندج مشغول بود. ملاعبداللَّه مدرس در تمام رشته‏هاي علمي و ادبي و ديني از قبيل صرف، نحو، منطق، كلام، تفسير و حديث متبحّر بود و آن‏ها را تدريس مي‏كرد. كشف الغوايه، حساب و جبر، تَحقيقُ النَّسخ و... از تأليفات ايشان است. اين عالم رباني سرانجام در 89 سالگي در سنندج درگذشت.