حاج ميرزا جواد بن احمد مجتهد تبريزي در اواسط قرن سيزدهم هجري قمري در تبريز به دنيا آمد. وي پس از طي دروس مقدماتي و سطوح، در محضر درس عالماني همچون: سيد حسين كوه كمره‏اي و ملامحمد فاضل ايرواني حاضر شد و به مدارج عالي علمي و فقهي دست يافت. ميرزا جواد مجتهد تبريزي از آن پس به امور ديني و وظايف مذهبي مشغول گرديد و پس از سالياني رياست مطلقه علميه را كه توام با نفوذ و اقتدار فراوان بوده، به دست گرفت. وي ساليان دراز با نفوذ تمام، رياست تامه را بر عهده داشت و كارهاي مهم بسياري را با كمال شهامت و موفقيت به انجام رساند. ايشان در ميان مردم و امرا و حكام وقت نيز داراي وجهه‏اي كم نظير بوده به طوري كه حاكمان زمان، اوامر و احكام او را قبول و اجرا مي‏كردند. در جريان نهضت تحريم تنباكو، وقتي كه دربار قصد مقاومت در برابر اين فتوا را داشت، ميراز جواد مجتهد خود به ناصرالدين شاه تلگراف زد كه اگر امر ميرزاي شيرازي در مورد دخانيات اجرا نشود، ما خودمان اقدام خواهيم كرد. ايشان در كنار فعاليت‏هاي سياسي و اجتماعي، به عنوان يكي از برجستگان حوزه علميه تبريز به شمار مي‏رفت. حوزه‏اي كه ده‏ها مجتهد مسلّم و تعداد زيادي صاحب رساله را در خود جاي داده بود. ميرزا جواد مجتهد تبريزي سرانجام در 13 بهمن 1274ش درگذشت و در نجف به خاك سپرده شد.