به دنبال آغاز به كار دولت موقت، امام خميني از مردم خواست از طريق تظاهرات آرام، نظر خود را درباره دولت موقت اعلام نمايند. پس از اين درخواست، جامعه روحانيت مبارز تهران، مردم را به يك راهپيمايي بزرگ و همگاني در روز 19 بهمن ماه دعوت نمود. در اعلاميه‏اي كه به همين منظور صادر شد خاطر نشان گرديد "پس از 75 سال، اين نخستين بار است كه ملت ايران، تشكيل دولتي را به راستي جشن مي‏گيرند." در اين حال و در شرايطي كه آمريكا همچنان از بختيار پشتيباني مي‏كرد و زمينه‏هاي كودتا را در ايران فراهم مي‏نمود و مردم توسط بازمانده‏هاي رژيم به آتش‏سوزي و قتل تهديد مي‏شدند، اين راهپيمايي خط بطلاني بر تمامي پندارهاي سلطنت‏طلبان كشيد و خواب‏هاي پريشان آنان را بي‏تعبير گذاشت. در اين زمان امام خميني ادامه نهضت را به عنوان يك تكليف الهي اعلام نمود و راهپيمايي ميليوني مردم به عنوان پشتيباني از دولتِ موقتِ منصوب شده از طرف رهبر انقلاب اسلامي ايران، تهران و شهرستان‏ها را غرق در تظاهرات نمود. در پايان اين راهپيمايي عظيم، قطعنامه هفت ماده‏اي قرائت شد و نخست وزيري بازرگان مورد تاييد قرار گرفت.