براساس پيشنهاد وزراي امور خارجه سازمان كنفرانس اسلامي و موافقت اجلاس سران، كميته حسن نيت با هدف پايان دادن به جنگ عراق و ايران از طرق صلح‏آميز به وجود آمد. اين كميته كه بعدها نام خود را به كميته صلح تغيير داد و از رؤساي جمهوري برخي كشورهاي اسلامي تشكيل شده بود، با انجام سفرهايي به تهران و بغداد، آخرين نظريات دو كشور متخاصم را دريافت مي‏كرد و پس از جمع‏بندي اين نظريات، نشست‏هايي را ترتيب مي‏داد. در نهايت تصميمات اين كميته درچارچوب قطعنامه و يا بيانيه صادر و اعلام مي‏شد. اولين سفر كميته حسن نيت به تهران و بغداد در تاريخ 10 اسفند 1359 صورت گرفت و پس از پايان اين سفر، اولين طرح خود را ارايه نمود كه در آن به احترام كامل به تماميت ارضي، عدم تصرف اراضي با اعمال زور، همچنين آتش‏بس ميان ايران و عراق و نيز عقب‏نشيني و چگونگي استفاده طرفين از آبراه شطّ العرب اشاره شده بود. در اين طرح، همچنين پيش‏بيني شده بود كه ناظران نظامي سازمان كنفرانس اسلامي بر آتش بس و عقب نشيني نظارت كنند. در اين ميان، جمهوري اسلامي ايران، پيش شرط هرگونه آتش بس را عقب‏نشيني مزدوران بعث عراق به مرزهاي بين المللي و معرفي آغازگر جنگ عنوان نمود كه با مخالفت عراق، اين طرح و طرح‏هاي بعدي كميته صلح، راه به جايي نبردند، سرانجام كار كميته صلح پس از نه سفر و ارايه شش طرح صلح، و در حالي كه وضعيت جبهه‏ها به نفع ايران بود، در بيستم آبان 1365ش در جدّه عربستان بدون دسترسي به نتيجه مطلوب پايان پذيرفت.