حسين گل گلاب فرزند ميرزا مهدي خان مصور الملك، نقاش و عكاس دوره قاجار، در سال 1274 ش در تهران به دنيا آمد. وي از سال 1298 تا 1307 ش تدريس علوم طبيعي در مدرسه دارالفنون را عهده‏دار شد و دوازده جلد كتاب در رشته علوم طبيعي تأليف نمود. گل گلاب بعدها به معاونت دانشكده علوم و ادبيات منصوب گرديد و به دريافت درجه دكترا در رشته علوم نائل شد. وي از 1314 به هنگام تشكيل فرهنگستان ادب فارسي به سبب تخصص در معادل‏يابي در رشته‏هاي علمي به عضويت پيوسته اين مؤسسه برگزيده شد و در 1315 به سردبيري فرهنگستان رسيد. دكتر گل گلاب همچنين به كار ترجمه و موسيقي علاقمند بود و چندين اثر از او در اين زمينه به جاي مانده است. وي موسيقي مي‏دانست و سرود هم مي‏ساخت. او با انجمن موسيقي ملي در زمينه تصنيف و سرود همكاري داشت و از جمله سرودهاي ساخته شده توسط اين استاد مي‏توان به "اي ايران اي مرز پرگهر" و "آذربايجان" اشاره كرد. از اين نويسنده و هنرمند آثار متعددي به جاي مانده كه تاريخ طبيعي، جغرافيا و گياه‏شناسي از آن جمله‏اند. استاد گل گلاب به هنگام فوت 89 سال داشت.