سازمان ملل متحد متشكل از كميته‏ها، كميسيون‏ها، نهادها و اجزاي گوناگوني است كه بسياري از آنها در پي قطعنامه‏هاي مجمع عمومي شكل گرفته‏اند. سازمان بين‏المللي پناهندگان نيز از جمله سازمان‏هايى است كه بر اساس مصوبه مجمع عمومي سازمان ملل در سال 1946م به وجود آمد. اما در واقع نخستين بار در سال 1921م، جامعه ملل، با تعيين كميسر عالي براي پناهندگان، كمك بين‏المللي به آوارگان را سازماندهي نمود. اساسنامه اين تشكل در سال 1946م به تصويب رسيد و براساس آن، وظايف اداره امداد، نوسازي و حمايت از پناهندگان و آوارگان و اسكان آنها را بر عهده اين سازمان نهاد. سه سال بعد به موجب قطعنامه 319، سازمان ملل تصميم به تعيين يك كميسر عالي گرفت و در نيمه دسامبر 1950م اين امر توسط مجمع عمومي سازمان به تصويب رسيد. وظايف كميسارياي عالي ملل متحد براي پناهندگان كه كار خود را از اول ژانويه 1951م آغاز كرد شامل تامين حمايت بين‏المللي براي پناهندگان و كمك و مساعدت به آنها مي‏باشد. پناهندگاني كه به خاطر ترس از تعقيب به سبب عقيده، نژاد و مليت از كشور خود خارج شده و مايل به مراجعت به وطن خود نمي‏باشند مي‏توانند از كمك‏هاي اين كميسارياي عالي استفاده كنند. وظيفه كميسارياي عالي ملل متحد براي پناهندگان اين است كه به اين قبيل پناهندگان صرفاً براساس موازين بشر دوستانه و بدون در نظرگرفتن جوانب سياسي، كمك و مساعدت كند و ترتيبي اتخاذ نمايد كه اين افراد به موطن خود مراجعه نموده يا در ساير كشورها اسكان داده شوند.