ابن طولون دمشقي در سال 880 قمري در دمشق به دنيا آمد و در سراسر عمرش، بي‏وقفه به تحقيق، تدريس و تأليف پرداخت. وي در پايان تحصيلاتِ متداولِ عصر خويش به آموختن علم حديث روي آورد. ابن طولون از معدود رجال اسلامي است كه زندگي نامه‏ي خويش را به رشته‏ي تحرير درآورده است. او در كنار اشتغالات علمي، مدتي به كارهاي اداري نيز پرداخت و از اين راه، مدتي به قناعت روزگار مي‏گذرانيد. نوع كارهايى را كه ابن طولون مي‏پذيرفت، اموري بود كه با كارهاي علمي سنخيّت داشته است. وي در سال‏هاي پاياني عمر بيمار شد و به سبب دردمندي، نتوانست پيشنهاد منصب اِفتاءِ مذهبِ حنفي را كه چند سِمتِ علمي و اداري ديگر نيز به همراه داشت، بپذيرد. شمار آثار اين فقيه و اديبِ دمشقي در تاريخ اسلام، كم نظير و شگفت آور است. وي در زندگي نامه‏ي خويش 728 اثر را به ترتيب حروف الفبا بر شمرده است و به سبب تسلط بر بسياري از علوم زمان در زمينه‏هاي تفسير، علوم قرآني، حديث، فقه، رجال، نحو، طب و عرفان و... تاليفاتي دارد. التَّمَتُّع بالاَقران، الدُّرَرُ الفاخِرَه و السَّفينةُ الطولونيّه، از جمله آثار ابن‏طولونِ دمشقي است.