سيدابراهيم بن سيدمحمد تقي نقوي نصيرآبادي از علما و فقهاي اماميه‏ي قرن چهاردهم هجري، معروف به سيدالعلما و از شاگردان ميرزاي شيرازي، شيخ محمد طه نجف، ميرزا محمد حسين شهرستاني، ميرزا حبيب‏اللَّه رشتي و شيخ زين العابدين بوده است. وي در سن جواني به مقام استنباط احكام شرعيه و مرجعيت شيعيان هندوستان نائل گرديد. سيد العُلماء با كمال شهامت در مقابل علماي درباري به جهت الغاي شهادتِ ولايت در اذان ايستاد و از تهديد مرگ نيز نهراسيد. از آثار اين عالم برجسته‏ي شيعي مي‏توان به كتاب‏هاي تكلِمه‏ي يَنابيعُ الانوار و الشَّمعَةُ في احكامِ الجُمعَه اشاره كرد. سيدالعُلماء در سال 1307 ق در سن 48 سالگي دار فاني را وداع گفت و به اجداد طاهرينش پيوست.