احمد بن ابراهيم بن ابي خالد، معروف به ابن جزار از مشاهير اطباي اسلامي قرن چهارم هجري مي‏باشد. وي براي رعايت شرافت مقام علم، به خانه‏ي كسي از ملوك و حكام نمي‏رفت و بيماران را تنها در خانه‏ي خود معاينه مي‏نمود. ابن جَزّار بيش از هشتاد سال به قناعت و گوشه‏گيري زندگي كرد و بر خلاف ديگر پزشكان مغرب، از نزديك شدن به سلاطين خودداري مي‏كرد. مشهورترين كتاب وي، زادُالمُسافر در طب است كه به چند زبان نيز ترجمه شده است. همچنين كتب الاعتماد، طِبُّ الفقرا و نيز كتاب اخبارُ الدّولَه در ظهور حضرت مهدي(عج) به مغرب از آثار ابن جزّار مي‏باشند. مرگ اين طبيب مسلمان، در اوايل قرن پنجم هجري روي داد.