احمدبن حسين بن يحيى‏بن سعيدبن بشر همداني از اكابر ادباي اسلام و شيعه است. كلمات او در نهايت فصاحت و بلاغت است و در قوه‏ي حافظه و بديهه گويى بسيار كم نظير و عجيب بود. همداني در نظم و نثر عربي بسيار ماهر و از مصاحبان صاحب بن عبّاد، عالم بزرگ اسلامي است. كتاب مقامات او كه معروف به مقامات بديع‏الزمان است مشهور مي‏باشد. وي داراي ديوان شعري هم بود و رسائل و مكاتيب او نيز در رسائل بديع الزمان جمع شده است. كتاب امالي را هم به او نسبت دادند. در روز جمعه يازده جمادي الاخر سال 378 يا 398 وفات يافته است. مي‏گويند بديع الزمان همداني در قبر به هوش آمد و صداي وي به گوش اهالي رسيد. بعد از نبش قبر ديدند دست بر ريش دارد و از هول قبر جان داده است.