ابوالقاسم قاسم بن فيرة بن ابي‏القاسم شاطبي در سال 538 ق به دنيا آمد. وي علاوه بر قرائت، در تجويد و تفسير قرآن، حديث، نحو، لغت و ساير علوم ديني متداول عصر خود از دانشِ خوبي برخوردار بود. او كه از مشاهير قاريان قرآن به شمار مي‏رفت، به امام القراء، شهرت يافت. شاطبي با وجود آن كه نابينا بود، از هوش و استعداد سرشاري بهره داشت و بسياري از احاديث را در حافظه ثبت كرده بود. از ابوالقاسم شاطبي آثاري به جاي مانده كه از آن ميان مي‏توان به قصيده‏ي شاطبيه، تتمة الحرز و قصيده‏ي داليه اشاره كرد.