ابوالقاسم علي بن حسن دمشقي معروف به ابن عساكر نزد عالمان و فقيهان عالي مقام دمشق، علوم قرآن، حديث، فقه و اصول را با اشتياق فراوان فرا گرفت. او براي تكميل دانش خود درعلوم اسلامي، سفري طولاني را آغاز كرد. ابن عساكر در مراكز و حوزه‏هاي علمي شهرهاي بغداد، كوفه، موصل، نيشابور، مرو، اصفهان و همدان حضور يافت و از محضر دانشمندان رشته‏هاي گوناگون، علوم و معارف ديني را آموخت. ابن عساكر به سبب حفظ و روايت احاديث بسيار، كثرت سفرهاي علمي و استفاده‏ي علمي و استفاده از مشايخ بزرگ در شهرهاي اسلامي و تاليف كتب مهم، در شمار يكي از بزرگ‏ترين حافظان حديث و نويسندگان تاريخ در روزگار خويش درآمد. از ابن عساكر بيش از صدو سي اثر ممتاز علمي و تاريخي به جاي مانده كه تاريخ دمشق يا تاريخ كبير در هشتاد جلد، مناقِبُ الشَّباب و الاَمالي في الحديث از آن جمله‏اند. اين شخصيت برجسته‏ي علمي سرانجام در رجب سال 571 ق در 72 سالگي در دمشق درگذشت و پس از تشييعي با شكوه، در همان شهر به خاك سپرده شد.