سيد دلدار علي بن سيدمحمد معين نقوي هندي نصيرآبادي در سال 1166 ق در خانواده‏اي عالم در نصيرآباد هند به دنيا آمد. نَسَب شريفش با 22 واسطه به امام دهم، حضرت علي النقي(ع) مي‏رسد. وي از علماي بزرگ هند و نخستين شخصيتي است كه توانست شريعت جعفري را در كشور هندوستان استوار سازد. سيد دلدار علي نقوي از شاگردان برجسته‏ي آيات عظام: سيدمهدي بحرالعلوم، بهبهاني و ميرزا مهدي شهرستاني بوده و آثار گرانقدري از او بر جاي مانده است. اِحياء السُّنَّه و امانَةُ البدعَة، اساسُ الاصول و عمادُ الاسلام از جمله تاليفات اين عالم رباني به شمار مي‏روند. سيد دلدار رياست مذهبي هندوستان را برعهده داشت و در تعريف و شناساييِ مقامات علمي او همين بس كه شيخ محمدحسن نجفي صاحب جواهر و مرجع بزرگ تقليد، او را با عناوين علامه‏ي فائق و خاتَمُ المُجتَهد مي‏ستايد. اين عالم بزرگوار سرانجام در 69 سالگي در لكهنو در هندوستان رحلت كرد.