آيت اللَّه محمد خالصي معروف به خالصي زاده در سال 1308 ق در كاظمين به دنيا آمد و پس از پايان تحصيلات به اجتهاد دست يافت. ايشان در قيام سال 1920 ميلادي مردم عراق عليه استعمار انگلستان، دوشادوش پدرش به صفوف مجاهدان پيوست تا اين كه او را به ايران تبعيد كردند. پس از درگذشت پدر، در مشهد مقدس بر كرسي تدريس نشست و همزمان بر ضد مفاسد و ستمگري‏هاي رژيم طاغوت، مبارزه مي‏كرد. رژيم نيز ايشان را به شهرهاي مختلف از جمله قزوين تبعيد نمود. سرانجام به زادگاه خود بازگشت و به تدريس و تاليف پرداخت. احياء الشريعه، مظالم انگليس در بين النهرين و هُدي و شفا از جمله آثار اوست. آيت اللَّه خالصي‏زاده سرانجام در سال 1383 در 75 سالگي درگذشت و به ديدار معبود شتافت.