از زمان وقوع انقلاب مشروطه در ايران تا پيروزي انقلاب اسلامي، مجلس شوراي ملي 24 دوره از عمر خود را سپري نمود. در مراسم افتتاحيه هر دوره شاه ايران به عنوان فرد اول مملكت به نطق افتتاحيه مي‏پرداخت و در آن ضمن ترسيم سياست‏هاي آينده كشور جهت بهبود رفاه اقتصادي و گسترش آزادي‏هاي سياسي وعده‏هايي مي‏داد با اين حال همه ملت و حتي مسئولان مملكتي مي‏دانستند كه هم مجلس شورا و مجلس سنا جنبه سمبليك و صوري دارد و هيچ‏گونه كارايي و توانايي براي رسيدگي به اوضاع مملكت را ندارند و همه سخنان شاه چيزي جز سخنراني نيست. با اين حال، مجلس در آغاز دوره بيست و چهارم همانند ساير دوره‏ها شاهد سخنراني افتتاحيه محمدرضا پهلوي بود و اين همزمان با روند رو به رشد تظاهرات و راهپيمايي‏ها عليه شاه و حكومت شاهنشاهي در سراسر ايران بود. در آخرين اجلاسيه مجلسين كه بر خلاف هميشه هيچ كدام از اعضاي خاندان سلطنتي حضور نداشتند شاه در نطق خود ضمن اشاره به اجراي سياست توسعه آزادي‏هاي دموكراتيك و ايجاد فضاي بازتر سياسي به وقوع اشتباهات و سوء استفاده‏هايي كه باعث ايجاد نارضايتي‏ها شده بود، اعتراف نمود. با اين حال 4 ماه بعد با درهم پيچيده شدن طومار حكومت پهلوي، نهادهاي صوري مشروطه نيز به تاريخ پيوست.