ایلیا گریگوریویچ ارنبورگ داستان‏‌پرداز، منتقد و نمایش‏نامه‏نویس برجسته روسی در تاریخ 27 ژانویه سال 1891 میلادی در کیف اوکراین به‏دنیا آمد و از سن بیست سالگی به سرودن شعر پرداخت. او از دوران دانشجویی به فعالیت‏های انقلابی روی آورد و پس از چندی، راهی فرانسه شد تا این‏که هم‏زمان با پیروزی انقلاب شوروی در سال ۱۹۱۷م به کشورش بازگشت. ارنبورگ سال‏های طولانی با سمت خبرنگاری، در اروپای غربی و فرانسه به‏سر برد و در طی دوران جنگ داخلی اسپانیا، راهی این کشور گردید. از این‏رو، به‏علت فعالیت‏های هنری خویش و به‏ویژه خبرنگاری، به دریافت عالی‏‌ترین نشان‏های ادبی و اجتماعی کشور شوروی نائل گردید. درمورد ارزیابی آثار ارنبورگ باید گفت که کیفیت و حاصل کار رمان‏‌ها و داستان‏های کوتاه او، ناموزون‌اند. ایده‏های محوری آن‏‌ها معمولاً جالب توجه، و طنز او نیز گزنده است. با این‏همه، شخصیت‏های داستان‏های او بد پرورده شده‏اند، به زبان خودشان سخن نمی‌‏گویند و بی‏روح می‌‏مانند. بدین‏سان می‌‏توان گفت که ارنبورگ، روزنامه‏نگار و خاطره‏نویسی برجسته، شاعری میان‏مایه و رمان‏نویس و داستان کوتاه‏نویسی خوب و‌ گاه عالی بود. ارنبورگ تنها نویسنده شوروی زمان خویش بود که درباره زندگی و فرهنگ غرب، آگاهی وسیعی داشت و با ادراک عمیق و لحن انتقادآمیز درباره آن بحث می‌‏کرد. مقاله‏های بی‏شمار وی پیوسته مورد پسند عامه مردم قرار داشت و در مقاومت مردم شوروی در برابر ارتش آلمان در جریان جنگ جهانی دوم از نفوذ فراوانی برخوردار بود. ارنبورگ در وصف و صراحت بیان، استادی و نیرومندی خاصی دارد. مجموع آثارش که حاکی از احساس پرشور برادری و هم‏بستگی افراد بشر با یک‏دیگر و نمودار ادبیات زمان جنگ است، در خارج از روسیه نیز محبوبیت عام یافته و به زبان‏های بسیاری ترجمه شده است. از ارنبورگ آثار متعددی به‏جای مانده است که «راه‏های اروپا»، «اندیشه‏هایی درباره آینده»، «حکایات جنگی»، «صلح»، «توفان» و «رویدادهای زمین» از آن جمله‏اند. هم‏چنین «ماجراهای شگفت‏انگیز ژولیو ژورنیتو» را که هجو غرب است را بهترین کار او می‌‏دانند. ایلیا ارنبورگ سرانجام در31 اوت 1967م در سن هفتاد و شش سالگی درگذشت.