ارنسْتْ اميل هِرتْسفِلْدْ، خاورشناس برجسته آلماني در 23 ژوئيه 1879م در يكي از شهرهاي آلمان متولد شد. او تحصيلات خود را در دانشگاه‏هاي مونيخ و برلين پي گرفت و پس از اخذ ليسانس معماري، دكتراي فلسفه را از دانشگاه برلين دريافت نمود. هرتسفلد ابتدا به عنوان استاديار جغرافياي تاريخي در همان دانشگاه به تدريس پرداخت و در كنار آن ضمن خدمت در موزه دولتي پروس، به مطالعه در جغرافياي تاريخي مشرق زمين به ويژه ايران و عراق پرداخت. وي از سال 1903م در خاور نزديك و خاورميانه و نيز در طول جنگ‏هاي اول و دوم جهاني به كاوش‏هاي باستان‏شناسي در ايران، بين‏النهرين و سوريه مشغول بود و با هيأت اعزامي به نينوا براي كشفيات باستان‏شناسي و تاريخي اعزام گرديد. در جريان اين ماموريت‏ها بود كه شوق تحقيق در تاريخ مشرقِ قديم در او افزايش يافت و شوقش به تاريخ اشكانيان و مطالعات اسلامي به حدي زياد شد كه در تمام عمر از آن دست نكشيد. وي هم‏چنين چندين سال در مورد تمدنِ بابلي‏ها، آشوري‏ها، ساسانيان و نيز صنايع، معماري و اسناد مربوط به صنعت دوره هخامنشيان و دوره اسلامي به تحقيق و كاوش اشتغال داشت. هرتسفلد در سال 1920م كرسي استادي جغرافياي تاريخي مشرق زمين در دانشگاه برلين را به دست آورد و به طور هم‏زمان به تدريس در رشته زبان‏شناسي شرق اشتغال يافت. وي مدت‏ها در ايران به مطالعه و تحقيق پرداخت و گزارشي جامع درباره ويرانه‏هاي تخت جمشيد براي دولت ايران تهيه نمود. در جريان اين كاوش‏ها آثار متعدد باستاني شامل ظروفِ حجاري، نقاشي و كتيبه‏هاي زيادي از زير خاك بيرون آورده شد. در اين ميان هر چند تلاش‏هاي علمي هرتسفلد در شناسايى تمدن كهن مناطق مختلفِ شرق، مثال‏زدني است، اما نبايد از نظر دور داشت كه اين امر زمينه‏هاي غارت و انتقال اشياء عتيقه بسياري به موزه‏هاي غرب را فراهم آورد. هرتسفلد عضور انجمن آسيايى لندن و ايرلند، عضو فرهنگستان عربي دمشق، عضو افتخاري مؤسسه باستان‏شناسي هند و فرهنگستان بريتانيا بود. از هرتسفلد آثار متعددي در زمينه تاريخ تمدن اسلامي و پژوهش‏هايي در مورد نقشه‏برداري از مناطق مختلف شرق به جاي مانده كه كتيبه‏هاي ايران قديم، ايران در شرق قديم، زرتشت و جهان از آن جمله‏اند. ارنست اميل هرتسفلد سرانجام بعد از 69 سال زندگي در 21 ژانويه 1948 در شهر بال سوئيس درگذشت.