دماغه امید نیک (به انگلیسی: Cape of Good Hope) شبه جزیره صخره ای است واقع در ساحل جنوبی افریقای جنوبی مشرف به اقیانوس اطلس. برخلاف تصور عام، دماغه امید نیک جنوبی‌ترین بخش قاره آفریقا نیست، بلکه به عبارت بهتر جنوب غربی‌ترین قسمت آن است. جنوبی‌ترین بخش افریقا در واقع دماغه آگولاس در حدود ۱۵۰ کیلومتری جنوب شرقی امید نیک است. نخستین دریانورد اروپایی که موفق شد از این آبراه گذر کند، کاوشگر پرتقالی بارتلومیو دیاس در سال ۱۴۸۸ میلادی بود. او هنگام بازگشت به لیسبون مکانی را که کشف کرده بود «دماغه طوفان‌ها» نامید، اما هنری دریانورد، که پشتیبان مالی دیاس بود، نام آن را به «دماغه امید نیک» که اشاره‌ای به راهی برای رسیدن به سرزمین هند بود، تغییر داد. در سال ۱۴۸۸ میلادی به بعد تعدادی از گروه‌های ماهیگیری که شامل دریانوردان پرتغالی می‌شدند، در ساحل ساکن شدند ولی شرح کتبی از آنها باقی نمانده‌است. در سال ۱۶۵۳، جان ون ریسبک به نمایندگی کمپانی هند شرقی هلند محلی برای تهیه خواروبار در دماغه امید نیک (آرزوی خوب) تأسیس کرد.