در جريان جنگ ‏هاي پروس و فرانسه در سال 1870م پاريس محاصره شد و محاصره شهر بيش از چهار ماه به طول انجاميد. در اين زمان مجلس ملي فرانسه كه به شهر بُردو نقل مكان كرده بود، لويى ناپلئون معروف به ناپلئون سوم، امپراتور وقت فرانسه را كه به اسارت گرفته شده بود از اين مقام خلع كرد. و حكومت پادشاهي را ملغي اعلام نمود. اين مجلس، هم‏چنين آدولف تي‏ير را به عنوان اولين رئيس جمهور فرانسه انتخاب كرد و به اين ترتيب جمهوري سوم فرانسه در 31 اوت 1870م تشكيل شد. جمهوري سوم فرانسه با مخالفت بسياري از عوامل تندرو مواجه بود كه از اوضاع بد اقتصادي و سياست رهبران اين جمهوري ناراضي بودند. آنان حكومتي به نام كمون در پاريس تشكيل دادند و به مقابله با حكومت مركزي پرداختند. اما حكومت كمون طي نبردي خونين در شهر پاريس سركوب شد و جمهوري سوم از اين پس در پاريس ادامه حيات داد. جمهوري سوم فرانسه از ضعف سياسيِ بنيادين در رنج بود، چرا كه فرانسه در آن زمان تعداد زيادي حزب داشت و با تقسيم شدن آراء بين آنها، هيچ يك از احزاب فرانسه، اكثريت پارلماني را به دست نمي‏آورد تا رهبري مقتدرانه سياست كشور را به عهده بگيرد. البته فرانسه طي سال‏هاي بعد تا آغاز قرن بيستم يك امتياز غيرقابل انكار بر كشورهاي ديگر اروپا داشت و آن آزادي كامل بيان و قلم و اجتماعات بود كه در هيچ‏يك از كشورهاي ديگر اروپا نظير آن ديده نمي‏شد اما اين آزادي، عوارض نامطلوبي هم داشت، به طوري كه در كمتر از سي سال كه از عمر جمهوري سوم فرانسه مي‏گذشت، سي و هفت دولت در اين كشور بر سر كار آمدند و اين بي ثباتي سياسي از عوامل مهم كُندي پيشرفت اقتصادي كشور به شمار مي‏رفت. با اين وجود، جمهوري سوم فرانسه در برابر اين آسيب‏هاي دروني نزديك به هفتاد سال دوام آورد تا اينكه نازي‏هاي آلمان پس از اشغال فرانسه در جريان جنگ جهاني دوم در 14 ژوئن سال 1940م به عمر اين جمهوري پايان دادند.