محمد بن زكرياي رازي در سال 251 ق در شهر ري به دنيا آمد. ابتدا به كيمياگري پرداخت و در نهايت به شيمي روي آورد. سپس درعلوم طب، هندسه، منطق و فلسفه نيز مهارت يافت. رازي سال‏هاي بسياري ازعمر خويش را در تجزيه و تركيب عناصر و مواد طبيعي صرف كرد و موفق به كشف الكل و تهيه‏ي اسيد سولفوريك شد. محمد بن زكريا علاوه بر تحقيقات علمي و طبابت، به تدريس و تربيت شاگردان نيز مي‏پرداخت. تاليفات وي را تا حدود 250 اثر در رشته‏هاي مختلف علمي ذكر كرده‏اند كه در زمينه‏هاي طب، طبيعيات، منطق، رياضي و نجوم، تفسير، فلسفه، مابعدالطبيعه، الهيات و... نگاشته است. از مهم‏ترين كتاب‏هاي محمد بن زكريا، الحاوي و المنصوري است.