عبدالباقي شاعر مشهور قرن پنجم در چنين روزي از سال ۴۲۲ هجري قمري دار فاني را وداع گفت. حسين بن محمد بن عبدالباقي از شاعران پرآوازه‌ي سده‌ي پنجم هجري قمري به‌شمار مي‌رفت. كنيه‌ي وي ابوعبدالله و شهرتش "خالع" بود. ابوعبدالله عبدالباقي در شهر بغداد زندگي مي‏كرد. عبدالله خالع علاوه بر كسب فيض از محضر اديبان بزرگ و صاحب‌نام عصر خود، در جلسات درس عالمان برجسته‏ي اين شهر نيز شركت مي‏كرد و به كسب علوم گوناگون به‌ويژه علم حديث مي‏پرداخت. خالع در علم حديث از تبحر بسيار برخوردار بود به‌طوري‌كه خطيب بغدادي و جمع كثيري از بزرگان از وي روايت كرده‌اند. هرچند که ابوالفتح صواف مصرى در مذمت وي اظهار داشته است: «من در بغداد از كسانى كه گفته مى‌شد دروغگو هستند، چيزى ننوشته‌ام مگر از چهار نفر كه يكى از آن‌ها عبدالله خالع بوده است.» ابوعبدالله عبدالباقي هم‌چنين طبعي روان در سرودن شعر داشت و در سروده‌هايش نيز خالع تخلص مي‌كرد. از او اشعار بسياري به‌جاي مانده است. حسين بن محمد بن عبدالباقي مشهور به خالع، سرانجام در دهمين روز از شعبان‌المعظم سال ۴۲۲ هجري قمري چشم از جهان فروبست.