توماس اِستِرِنْزْ الْيوت اديب معروف انگليسي در بيستم سپتامبر 1888م در امريكا به دنيا آمد. وي پس از اتمام تحصيلات مقدماتي، وارد دانشگاه هاروارد گرديد و موفقيت‏هاي درخشاني به دست آورد؛ به طوري كه برتراند راسل، استاد مشهور آن دانشگاه، اليوت را بهترين شاگرد خود مي‏دانست. اليوت مدتي در فرانسه و انگلستان نيز ساكن شد و به فعاليت‏هاي مطبوعاتي روي آورد. اما چون مدت اقامت وي در انگليس طولاني شد تابعيت آنجا را پذيرفت و به شعر و شاعري پرداخت. وي در سال 1922، مجموعه زمين باير را كه مشتمل بر يك سلسله اشعار مفصل بود و به عنوان بهترين كار شعري قرن بيستم شناخته شده، منتشر ساخت. اين كتاب كه تصوير غم‏انگيزي از اوضاع بعد از جنگ جهاني اول است چنان مورد توجه قرار گرفت كه به تمام زبان‏هاي زنده دنيا ترجمه شد و او را به شهرت فراواني رساند. اليوت هم‏چنين پس از آن‏كه مدت‏ها عقايد ضد كليسا و ضد كشيشي داشت، ناگهان ايماني را كه به دنبالش مي‏گشت، پيدا كرد و به مردي مذهبي تبديل شد. از اين روست كه مؤلفه‏هاي روحاني و معنوي كه در اشعارش موجود بوده و بر ديگران نفوذ مي‏كند، از تاريخي شروع شد كه تغيير عقيده داد. اليوت چند نمايش‏نامه مهم نگاشت كه با استقبال عمومي مواجه گرديد. اليوت را بايد يكي از بزرگ‏ترين شعراي معاصر انگليس و از پايه گذاران ادبيات جديد اين كشور دانست. شعرهاي او در ادبيات معاصر، نفوذ بسيار دارد و به شدت مورد تقليد قرار گرفته است. فهم برخي اشعار اليوت به دليل اشارات و كنايات فراوان دشوار است با اين حال، در اشعار زيباي او، عميق‏ترين و با معني‏ترين زبان قرن بيستم براي غني كردن فصاحت انگليسي به كار رفته است. استعاره‏ها و تمثيل‏هاي بسيار غني كه در آثار او گسترش مي‏يابد، حال شاعرانه‏اي كه در آن، مفهوم و وزن به طور مداوم به هم مي‏پيوندد، لحن سنگيني كه به وسيله آن، اوضاع و احوال بشر در برابر عالم هستي و عالم ابدي عرضه مي‏شود، همه موجب شده است كه به توماس اليوت، عنوانِ شاعر ماوراءالطبيعه عصر جديد داده شود. از اليوت آثار متعددي بر جاي مانده كه چهارشنبه خاكستر، زمام‏دار پيشين، جمع خانوادگي و درباره شعر و شاعران از آن جمله است. هم‏چنين رسالات انتقادي وي كه مبتني بر اصول كلاسيك است، شاعران و نويسندگان گذشته را دوباره مورد توجه قرار داده است. توماس اليوت در سال 1948 به مناسبت فعاليت‏هاي ادبي، موفق به دريافت جايزه نوبل ادبيات گرديد تا اينكه سرانجام در 4 ژانويه 1965م در هفتادوهفت سالگي درگذشت.