سرگرد شورشي، سعد حداد، نظامي متمرّد و مزدور ارتش لبنان، در سال 1937م در جنوب لبنان به دنيا آمد. او پس از پايان تحصيلات خود، در سال 1958م وارد ارتش لبنان شد و پس از طي دوره آموزش توپخانه در فرانسه، راهي امريكا شد. سعد حداد در امريكا نيز يك دوره مقابله با عمليات نظامي انقلابيون را در مدارس نظامي اين كشور گذراند و در سال 1975م به لبنان بازگشت. چندي بعد، به عنوان يك عنصر ناراضي، از ارتش لبنان جدا شد و با حمايت اسرائيل، رهبري يك گروه از نظاميان ناراضي لبنان را در جنوب اين كشور به منظور مقابله با نيروهاي انقلابي و مسلمان فلسطيني و لبناني بر عهده گرفت. بدين ترتيب آموخته‏هاي نظامي سعد حداد در فرانسه و امريكا، صرف مبارزه با گروه‏هاي مسلمان و به وجود آوردن نوار امنيتي در مرزهاي شمالي رژيم صهيونيستي گرديد. به همين دليل بود كه در سال 1977م از وايْزْمَن، وزير جنگ وقت اسرائيل، مدال لياقت دريافت كرد. سعد حداد در 18 آوريل 1979م، رسماً ارتش لبنان آزاد را اعلام كرد و از آن پس حقوق و اسلحه مورد نياز خود را از طريق رژيم صهيونيستي تامين نمود. در اين زمان او عملاً مدافع مرزهاي شمالي اسرائيل و راهنماي مأموران مخفي رژيم صهيونيستي براي تجسّس در لبنان شده بود. سعد حداد و گروه تحت فرمانش به تدريج در سايه حضور نظامي صهيونيست‏ها در اراضي جنوب لبنان، قدرت گرفتند، به طوري كه مقر فرماندهي خود را به صورت علني در شهر صيدا قرار دادند. او به هنگام حمله سنگين رژيم صهيونيستي به نواحي مركزي لبنان در 6 ژوئن سال 1982م، به عنوان راهنما و هادي اصلي صهيونيست‏ها عمل كرد. او چنان به مقامات صهيونيستي نزديك بود كه وقتي در سال 1983م به دليل ابتلا به سرطان خون در بيمارستان حيفا بستري شد، موشه آرِنْزْ وزير جنگ وقت رژيم صهيونيستي و هم‏چنين رئيس وقت ستاد ارتش اسرائيل در بيمارستان از وي عيادت كردند. سعدحداد از اين بيماري جان سالم به در نبرد و سرانجام در 14 ژانويه 1984م در 47 سالگي درگذشت.