آبراهام هياسينت آنكيتل دوپرون خاورشناس فرانسوي، در هفتم دسامبر 1731م در پاريس به دنيا آمد و پس از طي تحصيلات متوسطه، وارد دانشگاه اين شهر شد. در اين زمان بود كه به زبان‏هاي شرقي علاقه‏مند گرديد و زبان‏هاي فارسي، عربي و عبري را فراگرفت. وي سپس براي تكميل آموخته‏ها و تحقيق درباره مذاهب ايرانيان قديم راهي هند شد و پس از آشنايى با زبان‏هاي سانسكريت و پهلوي، به ترجمه آثاري از اين خطه، از قبيل اوستا پرداخت. خطابه‏ها و گزارش‏هاي دوپرون در فرهنگستان علوم ادبي فرانسه و نيز ترجمه كاملي كه از اوستا انجام داد، نه تنها فرانسويان را با نام ايران و اَوِستا آشنا كرد، بلكه دانشمندان ديگر كشورهاي اروپايى را نيز بر آن داشت كه در مباحثات مربوط به اين علم شركت كنند. پس از انتشار ترجمه اوستا، علماي زرتشت، ترجمه و تحقيقات دوپرون را عاري از حقيقت دانستند و آن را فاقد هر گونه ارزش تاريخي اعلام كردند. انتقادات و اتهاماتي كه به دوپرون وارد آمد، به جاي اين‏كه از ارزش تحقيقات وي بكاهد، آثار او را در جهان مشهور ساخت. هم‏چنين نقش دوپرون در تعميم و نشر فرهنگ ايران در فرانسه و اروپا، فقط به ترجمه اوستا ختم نمي‏شود. بلكه او به هنگام بازگشت از ايران،180 نسخه خطي نفيس با خود به همراه داشت و اين نسخه‏هاي گران‏بها، سهم بزرگي در شناساندن فرهنگ ايراني در اروپا ايفا نمود. گنجينه‏اي كه دوپرون در دست علاقه‏مندان به فرهنگ و تمدن ايراني نهاد، تحول عظيمي در زمينه پژوهش‏هاي ادبي درباره ايران پديد آورد، هرچند در اين ميان نبايد تاراج فرهنگي دوپرون را نيز از ياد بُرد. از دوپرون آثار متعددي بر جاي مانده كه قانون‏گزاري شرقي، تتبّعات تاريخي و جغرافيايي درباره هند و نيز فرهنگ و زبان پهلوي به فرانسه از آن جمله‏اند. آنكيتل دوپرون كه از او به عنوان بنيان‏گذار ايران‏شناسي در جهان ياد مي‏شود سرانجام در 17 ژانويه 1805م در 74 سالگي درگذشت.