رابرت لي فراسْتْ اديب معروف امريكايى، در 26 مارس 1874م در فرانسيسكو در امريكا متولد شد. وي هم‏چون پدرش، شغل روزنامه نگاري را برگزيد، اما ذوق و استعداد وي در زمينه سرودن شعر باعث شد تا وي اولين مجموعه اشعارش را در 20 سالگي منتشر كند. چون اشعار فراست در ابتدا همانند اشعار شعراي معاصرش نبود، مقبول واقع نشد اما وي دست از تلاش برنداشت و به انتشار آثارش پرداخت. وي طي سال‏هاي بعد از عشق به طبيعت و مناظر زيبا و زندگي روستايى و مطالعه افكار دهقانان، براي ساختن بهترين اشعارش الهام گرفت و به شهرت دست يافت. فراست سالياني نيز در اروپا ساكن شد و از طريق آشنايى با محافل ادبي و انتشار برخي آثار خود، مورد توجه ناقدان و شاعران جوان اين قاره نيز قرار گرفت. فراسْتْ، شهرت خود را مديون حد و اعتدالي است كه در شعر نگاه مي‏دارد. او شكل خاصي را باب سليقه اكثر مردم برمي‏گزيند كه آميخته‏اي از فرزانگي تازگي، طنز و معتقدات دروني مردم است كه در قالب زباني روشن و فصيح و مقطع ريخته شده است. فراست اگرچه از طرفي شاعر روستاهاي امريكا و طبيعت زيبا و زندگي دهقانان و شاعر لطيفه‏هاست، از طرف ديگر، شعرش همه احوال و اوضاع عالم انساني و تيرگي‏هاي روح بشري را به طور كلي در برمي‏گيرد. اشعار فراست در باب زندگي غم‏انگيز انسان و بيم‏هاي آدمي و عكس العمل وي در مقابل مسائل پيچيده زندگي و تن در دادن نهايى وي به حمل اين بار گران است. بعضي از ناقدان، روح ارتجاعي فراسْت و بي‏علاقگي و بي‏توجهي او به تمدن عصر جديد را مورد سرزنش قرار داده‏اند، اما ستايندگان و طرفداران بي‏شمار او، هرگز به اين نكته‏ها توجه نداشته و والاترين مقام را در ميان شاعران معاصر امريكا به او داده‏اند. فراست به عنوان يكي از شعراي بزرگ امريكا، چهار بار موفق به كسب جايزه ادبي "پوليتزر" و چندين درجه افتخار شد. يك پسرك، شال بستن، فاصله كوه، ديوان اشعار و كمدي عقل از جمله آثار اوست. رابرت فراست سرانجام در بيست و نهم ژانويه سال 1962م در هشتاد و هشت سالگي درگذشت.