محمد عبدالرئوف ياسر معروف به ياسر عرفات مبارز فلسطيني و رئيس سازمان آزادي‏بخش فلسطين در چهارم اوت سال 1929م در بيت‏المقدس به دنيا آمد. او پس از تحصيل در دانشگاه قاهره به جامعه دانشجويان مبارز فلسطيني پيوست و در سال 1956م جنبش فتح را بنيان نهاد. عرفات در جريان جنگ 6 روزه در كنار ارتش‏هاي عربي، عليه رژيم اسرائيل جنگيد و بالاخره در سوم فوريه 1968 به رياست سازمان آزادي بخش فلسطين موسوم به ساف، متشكل از هشت گروه چريكي مسلح، رسيد. ياسر عرفات پس از آن كه در سپتامبر 1970م، تعداد زيادي از نيروهايش به دست ارتش اردن در داخل آن كشور كشته شدند براي حفظ جان ده‏ها هزار فلسطيني، رويّه هم‏زيستي مسالمت‏آميز را در پيش گرفت و با وساطت برخي رهبران دول عربي، با شاه حسين اردني كنار آمد. عرفات در دهه 1980م به عنوان يك عنصر سياسي مطرح، از روش‏هاي خشونت‏بار چريكي فاصله گرفت و با سفرهاي مكرر به پايتخت‏هاي عربي، ميليون‏ها دلار پول نقد براي مخارج گروه فتح جمع‏آوري نمود. با اين حال، حوادث سال 1982م لبنان و لشكركشي نيروهاي رژيم صهيونيستي به اين كشور كه مقدمه خلع سلاح عموم فلسطينيان مقيم لبنان و سپس اخراج آنها از اين كشور گرديد، ضربه بزرگي بر پيكر فتح و وجهه عرفات وارد آورد. تلاش مشترك دولت‏هاي غربي در طول اين دهه، حذف تدريجي نقش و نفوذ عرفات و سازمانش در معادلات سياسي منطقه نيز با موفقيت نسبي توام بود. عرفات نيز متقابلاً تنها راه خروج خود از انزوا نزد دولت‏هاي منطقه و جهان را نزديك شدن هرچه بيشتر به امريكا و رژيم صهيونيستي ديد. حاصل تلاش عرفات در اين رهگذر و براي بازپس‏گيري اراضي اشغال شده فلسطين، در نهايت به انعقاد قراردادي منجر گشت كه تنها سه درصد از خاك فلسطين را در اختيار وي قرار مي‏داد، در حقيقت، پس از امضاي اين قرارداد، عرفات و نيروهاي وفادارش در اين اراضي، به عنوان حامي و مدافع منافع اسرائيل شناخته شدند. اين پيمان با موجي از محكوميت گروه‏هاي اسلامي در سراسر جهان مواجه شد و عرفات از امضاي اين قرارداد و قراردادهاي مشابه بعدي، سودي براي فلسطينيان به ارمغان نياورد.