شارلماني يا شارل كبير در 2 آوریل سال 742 م در فرانسه به دنيا آمد و پس از مرگ پدر، مشتركاً با برادرش به سلطنت رسيد. با مرگ برادر شارلماني، وي در سال 771 م، رهبري طويف فرانك را به تنهايى در دست گرفت و به سركوب اقوام رقيب و گسترش سرزمين‏هاي تحت تصرف خود پرداخت. شارلماني اولين پادشاه اروپايى بود كه در سال 800 م، تاج امپراتوري را از پاپ لئون سوم دريافت كرد و به اين ترتيب پادشاه، مقامي روحاني يافت. با وجود اين، شارلماني براي كسب و حفظ قدرت و گسترش قلمرو فرمان‏روايى خود، مخالفان داخلي و مردم سرزمين‏هاي هم‏جوار را به شدت سركوب كرد. وي هم‏چنين اقوام فرانسوي و ساير كشورهاي همسايه را كه بت‏پرست بودند به اجبار به دين مسيحي رهنمون ساخت و با تصرف نقاط گسترده‏اي از اروپا توانست امپراتوري وسيعي ايجاد نمايد در اين امپراتوري، كشورهاي فرانسه، بلژيك، هلند، آلمان، سوئيس، مجارستان، شمال و مركز ايتاليا و نيز دو ايالت از اسپانيا گرد هم آمده بودند. وي اگر چه سواد نداشت اما طرفدار توسعه علم و فرهنگ بود شارلماني در دين خود تعصب شديدي داشت و بر همين اساس جنگ‏هاي وسيع و متعددي نيز با مسلمانان به راه انداخت. وي بعد از 74 سال زندگي، بيش از 40 سال سلطنت و 14 سال امپراتوري در 28 ژانویه 814 م درگذشت.