سرتوماس مور، فيلسوف معروف انگليسي در هفتم فوريه 1478م در لندن به دنيا آمد. وي مدارج تحصيلي را به سرعت طي كرد و در جواني وكيل دعاوي شد ولي دلش بيشتر شوق دانش و دانايى داشت تا حقوق و قانون. مور پس از آن كه وارد پارلمان شد مورد توجه پادشاه وقت انگلستان قرار گرفت و از شاه، درجه لُردي گرفت. با اين وجود، اين فيلسوف احساس مي‏كرد كه نمي‏تواند به شاه اعتماد كند. مور از نيات پادشاه و از راه و رسم روزگار به خوبي آگاه بود. سال‏ها در رؤياهايش دنيايى را مجسم مي‏ساخت كه حكمراني داناتر و عاقل‏تر و مردمي شريف‏تر داشته باشد. از اين رو در سال 1518م نتيجه اين رؤياها را در داستاني فلسفي به رشته تحرير كشيد و نامش را اُتوپيا يا مدينه فاضله نهاد. مدينه فاضله مور، مملكتي بود كه بر اساس تعليمات مسيح(ع)، كه مخالف جمع ثروت و اشتغال به جنگ بود شكل مي‏گرفت و كوششي بود براي نزديك‏تر كردن مسيحيان به مسيح(ع). اين شهر آرماني، جزيره‏اي خيالي است كه در آن، همه كارها به بهترين وجه و به سود همه مردم انجام مي‏گيرد. اين داستان كه از يك كمال ايده‏آلي سخن مي‏گويد، هجوي است از انگلستانِ عصر موريا به مفهومي كلي‏تر، از همه دنياي آن قرن. تمام اين داستان چنان با صداقت و اعتماد نوشته شده است كه چه بسيار خواننده كه وجود چنين جزيره و مملكتي را حقيقت مي‏پندارد. مور اظهار مي‏دارد كه در مدينه فاضله از توطئه توانگران براي چاپيدن بي‏نوايان و از نفرت، بغض، قمار و غرورِ بيش از اندازه اثري نيست. هم‏چنين مالكيت خصوصي با خير جامعه، ناسازگار تلقي مي‏شود. در نظر ساكنان مدينه فاضله، تنها راه رسيدن به عدالت كامل و عام، اشتراك منافع است. در اين مملكتِ تصوري، فقط يك دين وجود دارد و آن، دين مهرباني و محبت است اما طريق پرستش براي هر كس آزاد است. شش ساعت كار در روز، وجود تعداد معدودي از روشن‏فكران براي پرورش روح كارگران، زندگي اقتصادي مبتني بر حذف پول و مبادله كالا، صلح به عنوان هدف نهايى دولت‏مردان، اشتراك منافع تنها راه رسيدن به عدالت و واگذاري مجازات بي‏دينان به خداوند و... از ديگر مشخصات اين مدينه فاضله است. از ديدگاه وي اگرچه دولتْ قبل از هر چيز، توطئه ثروت‏مندان بر ضد تهي‏دستان است، اما در اين، سلطاني حكومت مي‏كند كه هم بنيان‏گذار و هم قانون‏گزار دولت است و در عين حال، تابع دولت و ملت. قانون‏گزار و مردم به دنبال همكاري دوستانه بر اساس مساوات مي‏باشند. با اين حال، مور مي‏دانست كه به زودي از وي به خاطر عقايد "ويرانگرش" بازخواست خواهند كرد. از اين رو در نتيجه پافشاري‏هاي سرسختانه‏اش در مخالفت با بيدادگري‏هاي پادشاه انگلستان راهي زندان شد و محكوم به مرگ گرديد. سرتوماس مور سرانجام در ششم ژوئيه 1535م در 57 سالگي اعدام شد.