دِنْگْ شيائو پينْگْ سياست‏مدار برجسته و رهبر پيشين چين در روز بيست و سوم سال 1904م در اين كشور به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات مقدماتي، در 16 سالگي براي ادامه تحصيل راهي فرانسه شد و با گرايش به افكار كمونيستي، به حزب كمونيست فرانسه پيوست. پينگ پس از پنج سال به مسكو رفت و با مراجعت به چين، در شمار هواداران مائوتسه تونگ رهبر كمونيست‏هاي چين قرار گرفت. وي در راهپيمايى بزرگ مائو از جنوب تا شمال چين در سال 1934م شركت كرد و بيش از پيش به مائو، نزديكي يافت. پينگ پس از حمله ژاپن به چين، مائو را به مشاركت در جنگ بر ضد ژاپن تشويق كرد. او هم‏چنين در جريان جنگ‏هاي داخلي چين نيز كه به بيرون راندن قواي دولتي و استقرار حكومت كمونيستي در اين كشور انجاميد نقش موثري ايفا نمود و پس از استقرار رژيم كمونيستي در چين نيز، نزديك به سه سال وظيفه گسترش حاكميت رژيم جديد را در جنوب چين بر عهده داشت. دنگ شيائوپينگ در سال 1952م به معاونت نخست وزيري چين و سپس به عضويت دفتر سياسي حزب كمونيست انتخاب شد. او در سال 1956م، مائو را به انعطاف و تساهل بيشتري در برابر مخالفان و ديگرانديشان تشويق كرد كه مورد قبول مائو واقع شد، ولي اين سياست با مخالفت عده‏اي از عناصر راديكال حزب كه همسر مائو در رأس آنها قرار داشت روبرو گرديد. اين گروه، در نهايت، مائو را نسبت به دنگ شيائو پينگ بدبين كردند و مقدمات انقلاب فرهنگي چين را در سال 1966م فراهم ساختند. پينگ در آغاز انقلاب فرهنگي چين، دبير اول حزب كمونيست اين كشور بود و يكي از پنج رهبر اصلي چين به شمار مي‏آمد. اما رهبران انقلاب فرهنگي، در ابتدا دنگ شيائو را از مقامش معزول كردند و پس از دستگيري، او را با كلاه بوقي در خيابان‏ها گرداندند. وي چند سال در يكي از روستاها به حالت تبعيد به كار پرداخت و پس از آن، خدمتكار يك رستوران شد. با اين حال، دوستان وي تلاش زيادي براي اعاده حيثيت او به عمل آوردند تا اين كه در سال 1973م، به عنوان نخست وزير چين معرفي شد. با مرگ مائو، دنگ شيائو پينگ از سال 1978م به مدت 12 سال عملاً رهبر بلامنازع چين بود و با اين كه مقام و عنوان رسمي نداشت، تمام مقامات رهبري در چين با تصويب و صلاحديد او تعيين مي‏شدند. در دوره پينگ، كشور چين، تحولات زيادي را در زمينه‏هاي اقتصادي و سياسي پشت سر گذاشت. گرايش چين به سوي اقتصاد آزاد و گسترش رابطه با غرب نيز از انديشه‏هاي دنگ شيائو پينگ است. ولي پينگْ مرتكب اشتباهات زمام‏داران مسكو نشد و ضمن انجام اصلاحات اقتصادي در چين، مهار قدرت را محكم در دست گرفت. وي نظام اقتصادي كاملاً بسته و سوسياليستي اين كشور را با برخي اصلاحات اساسي تا حدودي به سوي اقتصاد باز هدايت كرد. در اين سال‏ها، چين، در عرصه‏هاي بين‏المللي، حضور بيشتري يافت و در مناسباتش با كشورهاي مختلف، سياست تشنج زدايى را در پيش گرفت. دنگ از سال 1990م به علت كهولت سن و بيماري، از كليه مقام‏هاي خود استعفا داد اما تا زمان مرگ، برجسته‏ترين شخصيت چين محسوب مي‏شد. سرانجام دنگ شيائو پينگ، رهبر چين و معمار اصلاحات اقتصادي و سياسي اين كشور در نوزدهم فوريه 1997م، در حالي كه بيش از هفتاد سال سابقه فعاليت‏هاي سياسي در رده‏هاي مختلف حكومتي چين داشت، در سن 94 سالگي درگذشت.