استعمارگران اروپايى از سده‏هاي پانزدهم و شانزدهم ميلادي به بعد، نفوذ به سرزمين‏هاي گوناگون دنيا را آغاز كردند و به چپاول ثروت‏هاي آن مي‏پرداختند. يكي از اين مناطق، كشور مكزيك بود كه توسط استعمارگران فرانسوي، اشغال گرديد. اما آزادي‏خواهان مكزيك در مقابل حضور استعماري فرانسويان قيام كردند و جنگي بين دو طرف در گرفت. اين جنگ ميان فرانسه و آزادي‏خواهان مكزيك با پيروزي فرانسه و به سلطنت رساندنِ ماكسيميليان شاهزاده اتريشي در مكزيك، در بيستم فوريه 1866م به پايان رسيد. در اين جنگ پنج ساله، ابتدا، اسپانيا و انگليس با فرانسه متحد بودند، اما پس از مدت كوتاهي، اين دو كشور از جنگ كناره گرفتند و فرانسه به تنهايى تهاجم به نيروهاي آزادي خواه به رهبري بنيتوخوارز رئيس جمهور سابق مكزيك را ادامه داد و موقتاً به پيروزي رسيد. خوارز پس از عقب نشيني به شمال مكزيك، به حملات خود ادامه داد و با كمك ارتش مكزيك كه به او وفادار بود، شاهزاده اتريشي را در 19 ژوئن 1867م سرنگون كرد و بارديگر به رياست جمهوري كشورش برگزيده شد.