سرزمين بوسني و هرزگوين از سده‏هاي گذشته، تحت حكومت و فرمان اتريش و مجارستان بود، در حالي كه اسماً در امپراتوري عثماني قرار داشت. در سال 1908م اتريش - مجارستان همه آن را به خود ملحق كرد و پس از پايان جنگ جهاني دوم، بوسني و هرزگوين ضميمه كشور جديد يوگسلاوي گرديد. در اين زمان، اگرچه، اين سرزمين از حق خودمختاري و آزادي‏هاي اجتماعي و مذهبي تا اندازه‏اي برخوردار بود، ولي تعارض و نارضايى در ميان مردم محسوس بود. در آوريل 1990م حزب كمونيست يوگسلاوي منحل شد و اولين انتخابات چند حزبيِ بعد از جنگ در آن كشور برپا گرديد. پس از چندي در 15 اكتبر 1991، مجلس ملي بوسني، راي به استقلال كامل و جدايى آن از يوگسلاوي سابق داد و در اول مارس 1992م پس از يك همه‏پرسي، بوسني و هرزگوين، صربستان و كرواسي هر يك استقلال كامل يافتند. اما از اين پس، بوسني مورد حمله صرب‏ها و كروات‏ها قرار گرفت و به ويژه از جانب صربستان خسارات جاني و مالي فراواني بر بوسني وارد گرديد و تا نيمه سال 1993م، اين سرزمين در آتش ناامني و قتل و غارت صربستان قرار داشت. اين جنگ‏ها تا زمان انعقاد قرارداد صلح دِيتون در سال 1996م ادامه يافت و ده‏ها هزار نفر را به كشتن داد و خسارات فراواني به بار آورد. لازم به ذكر است كه در اين ميان، جمهوري اسلامي ايران، كمك‏هاي انسان دوستانه فراواني براي مردم مسلمان بوسني ارسال كرد كه اين امر در ادامه مقاومت و پيروزي مبارزان مسلمان بوسني تاثيري فراوان داشت. هر چند پس از ايجاد ثبات در منطقه، كمك‏هاي ايران مورد بي‏مهري قرار گرفت و حضور جمهوري اسلامي در منطقه كمرنگ شد. كشور بوسني و هرزگوين در اروپاي جنوبي و شمال غربي شبه جزيره بالكان واقع شده است. بوسني و هرزگوين حدود 51/129 كيلومتر مربع مساحت و در حدود 4 ميليون نفر جمعيت دارد. پيش‏بيني مي‏شود كه جمعيت آن تا سال 2025 حدود 4/5 ميليون نفر گردد. اكثريت مردم بوسني مليت بوسنيايى داشته و به 3 زبان رسمي بوسنيايى، كروات و صرب صحبت مي‏كنند و اكثراً پيرو آيين اسلام هستند. پايتخت بوسني و هرزگوين، سارايوو و شهرهاي مهم آن توزلا، بيهاچ و موستار مي‏باشد واحد پول اين كشور مسلمان اروپايي ماركاي بوسني و هرزگوين مي‏باشد. اين كشور با نظام سياسي جمهوري فدرال چند حزبي با 2 مجلس قانون‏گزاري اداره مي‏شود. اول مارس سال‏روز رفراندوم استقلال اين كشور در سال 1992م را روز ملي بوسني و هرزگوين نام‏گذاري كرده‏اند.