ابوزكريا يحيى بن عبدالوهاب مشهور به ابن مَنده، محدث، فقيه و مورخ ايراني تبار، آخرين فرد از خاندان ابن منده بود. او پس از كسب علوم متداول، از دانشمندانِ هر ديار و به دست آوردن مهارت در اين علوم، به تدريس و تأليف پرداخت. دانشمندان بسياري در بغداد از محضر درس او استفاده بردند كه عبدالقادر گيلاني يكي از آنهاست. از اين مورخ ومحدث مسلمان، آثار زيادي بر جاي مانده است كه از ميان آن‏ها مي‏توان به كتاب زندگي‏نامه‏ي طبراني اشاره كرد. ابن منده سرانجام در ذي‏حجّه‏ي سال 512 ق در 78 سالگي در اصفهان وفات يافت و در همان شهر به خاك سپرده شد.