هر چند سوريه بعد از جنگ جهاني دوم مستقل گرديد اما حوادث متعددي باعث شد تا آرامش سياسي پايدار دراين كشور برقرار نشود. وقوع جنگ با اسرائيل در سال‏هاي 1948 و 1956، شكل‏گيري و فروپاشي جمهوري متحد عربي و وقوع كودتاهاي پي‏درپي در سوريه، نمونه‏اي از مشكلات فرا روي اين كشور تازه استقلال يافته بود. در اين ميان، كودتاي 28 سپتامبر 1961 و خروج تدريجي سوريه از جمهوري متحده عربي، مرحله‏اي ديگر از حيات سياسي اين كشور را رقم زد. با اين حال حزب بعث سوريه آرام آرام جايگاه خويش را تثبيت مي‏نمود و از طريق افكار عمومي و جرايد، دولت را براي پذيرش خواسته‏هاي خود تحت فشار قرار مي‏داد. با مشخص شدن ضعف دروني و ناتواني دولت‏مردان و بروز اختلافات داخلي در هيأت حاكمه، يگان‏هايى از ارتش به فرماندهي افسران بعثي در 8 مارس 1963 دست به كودتا زده و ضمن سرنگوني دولت، حاكميت را به طور يك پارچه در اختيار گرفتند. كودتاگران كه نيروهاي برگزيده‏اي از تفكرات اجتماعي حزب بعث بودند در 24 مارس همان سال قدرت قانون گذاري و اجرايي را به "شوراي ميهني رهبري انقلاب" سپردند. حاكميت حزب بعث در سوريه پس از گذشت بيش از چهار دهه، همچنان ادامه دارد.