ابن حَبّان مورخ و محدث مشهور قرن چهارم هجري،مقدمات علوم را از اساتيد معروف عصرخود آموخت و سپس به نيشابور كه در آن زمان، يكي از مراكز مهم كسب علم ودانش بود، رفت و به ادامه‏ي تحصيل پرداخت. ابن حبّان از صاحب نظران در علم حديث به شمار مي‏رفت و در اين زمينه، آراء و نظرات ويژه‏اي داشت. وي چندين بار به مقام قضاوت در شهرهاي مختلف منصوب شد. ابن حبان كتابخانه‏ي شخصي خود رابراي استفاده و نسخه برداري ديگر دانشمندان وقف كرد، اما بيشتر كتب او از بين رفته است. از آثار باقي مانده‏ي ابن حبان مي‏توان به الثقات و روضة العقلاء اشاره كرد.