الكساندر نيكالايويچ آستروفِسْكي، نمايش‏نامه‏نويس معروف روسي در 12 آوریل 1823م در مسكو به دنيا آمد و پس از طي تحصيلات خود در رشته حقوق، به وكالت دعاوي پرداخت. وي در همين زمان به نگارش روي آورد و در ابتدا آنچه را درباره طبقه بازرگانان، محيط زندگي و خصوصيات اخلاقي آنها فراگرفت در آثارش منعكس كرد. آستروفسكي تا آخر عمر هر سال يك كمدي منتشر كرد و خود نيز در كشور روسيه به شهرت رسيد تا جايى كه در شمار برجسته‏ترين نمايش‏نامه‏نويسان قرن نوزدهم و پيش‏گامان اعتلاي حقوق تئاتر در روسيه بود. آستروفسكي به موازات نگارش نمايش‏نامه‏هاي كمدي و تاريخي، به موضوع و تاريخ معاصر خود نيز توجه خاص داشت و در اين زمينه نيز آثاري خلق كرد. موضوع در نمايش‏نامه‏هاي آستروفسكي پيوسته رو به گسترش مي‏رود و علاوه بر طبقه بازرگانان، طبقه‏هاي ديگر جامعه را نيز در برمي‏گيرد. وي در عرصه نگارش، هم‏چون يك نقاش برجسته، جامعه عصر خويش را به نمايش مي‏گذاشت. بينش نيرومند، تازگي طبع و قلم وي در تبديل واقعيت‏هاي زندگي و اجتماع به نمايش‏نامه، از يك سو باعث قرار گرفتنش در جايگاه يك شخصيت استثنايى شد و از طرف ديگر، عامل تغييرات مهمي در تئاتر روسيه گرديد. نفوذ و تاثير آستروفسكي در ادبيات و آداب و رسوم روسيه چنان اوج گرفت كه او را بزرگ‏ترين نمايش‏نامه‏نويس روسيه در دوره رئاليسم يا واقع‏گرايى دانسته‏اند. وي هم‏چنين در راه ايجاد تئاتري ملي، خارج از حيطه سانسور و انحصار تلاش كرد و تا رسيدن به اين هدف، اين مسير را ادامه داد. از آستروفسكي آثار متعددي برجاي مانده كه توفان، جنگل، دختر برفي، رؤيا بر رود ولگا و قرباني آخر از آن جمله‏اند. الكساندر آستروفسكي سرانجام در 14 ژوئن 1886م در شصت و سه سالگي درگذشت.